او مدت‌ها بعد ازجراحی یادگاری از عمل در بدن خود داشت: یک گاز پزشکی. ماه قبل، این اشتباه منجر به جریمه 10 میلیون دلاری بیمارستان شد.
مشکل گازها و وسایل جراحی به جامانده در بدن بیماران، چیز تازه‌ای نیست. بر اساس مطالعه‌ای که نتایج آن در سال 2003 در مجله پزشکی NEJM به چاپ رسیده، به ازای هر 1000 تا 1500 جراحی شکم، یک مورد اجسام خارجی و گاز در بدن بیمار باقی می‌ماند.گازها، بیشترین اجسام خارجی هستند که در بدن بیماران به جا گذاشته می‌شوند. (حدود 70 درصد موارد).
از اسفنج‌ها و گازها در هنگام اعمال جراحی برای جذب خون استفاده می‌شود، اما اگر آنها دربدن بیماران باقی بمانند، می‌توانند باعث عفونت بعد از عمل شوند. کلمپ هم دومین وسیله‌ای است که ممکن است در بدن بیمار باقی بماند. طبق مطالعه‌ای که در NEJM منتشر شده، بیشترین نقطه‌ای از بدن که وسیله‌ای در آن جا می‌ماند، شکم و لگن (54درصد) و بعد از آن به ترتیب، واژن (22درصد) و قفسه‌سینه (7درصد) است.
همین مطالعه نشان داده بیماران گرفتار، در 43 درصد موارد، دچار عفونت و سپسیس شده و در 2 درصد موارد هم به همین علت فوت می‌کنند.
از آنجا که هزینه عمل جراحی مجدد برای برداشتن اجسام خارجی بسیار بالاست و هزینه‌ای 50 هزار دلاری یا بیشتر را در بر دارد، مسئولان مراقبت‌های بهداشتی و پزشکی، مقررات سختی بر شیوه انجام اعمال جراحی وضع کرده‌اند و از ماه اکتبر سال میلادی گذشته، دیگر تشکیلات بهداشتی درمانی آمریکا، هزینه‌ای بابت عمل جراحی مجدد پرداخت نمی‌کنند.
در طی دهه‌ها، پزشکان و پرستاران مجبور بودند که به دقت تعداد گازهای مصرفی را شمارش کنند، تا اشتباها گازی در بدن بیماران باقی نماند. اما به تازگی فناوری جدیدی به کمک این پزشکان و پرستاران آمده است: سامانه بارکد!در این فناوری گازها و وسایل جراحی با تراشه‌های الکترونیکی کوچکی، برچسب‌گذاری می‌شوند. به این ترتیب همه وسایل می‌توانند با یک دستگاه تشخیص طول موج شناسایی شوند و درصورت باقی ماندن یکی از آنها در بدن بیمار، اخطار داده می‌شود.
این فناوری تنها 50 تا 60 دلار به هزینه هر عمل جراحی اضافه می‌کند که در قیاس با هزینه تقریبا 50 هزار دلاری عمل جراحی مجدد درصورت باقی ماندن وسایل جراحی، مبلغ ناچیزی است.
